Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Βιβλιοκριτική 2

τεύχος 79-80

Στο τεύχος 81 (ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ-ΜΑΡΤΙΟΣ 2014) του λογοτεχνικού περιοδικού "Νέα Αριάδνη" δημοσιεύθηκε μια ενδιαφέρουσα βιβλιοκριτική για το βιβλίο της Χρυσάνθης Τσιάμτση "Ταξιδεύοντας...", στο οποίο αναφερθήκαμε και στην προηγούμενη ανάρτησή μας, την οποία αναδημοσιεύουμε αμέσως παρακάτω.

Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΤΣΙΑΜΤΣΗ: "Ταξιδεύοντας...", μυθιστορία, Εκδ. iWrite.gr, 2013

«Με την ευχή να αφυπνιστούν όλοι οι ταξιιδιώτες του κόσμου...», είναι το motto που βλέπουμε, ανοίγοντας τις πρώτες σελίδες του βιβλίου, και που μας προδιαθέτει πως η ζωή λοιπόν είναι ένα ταξίδι.

Όμως όχι μόνο ένα ταξίδι, αλλά πολλά. Η συγγρα­φέας μάς κρατά σε εγρήγορση: «Κάθε στιγμή αρχίζει ένα νέο ταξίδι. Σε κάθε κίνηση μας σηκώνεται μια νέα αυλαία που η απαστράπτουσα, απρόσμενη ομορφιά των όσων κρύβει μας παρακαλεί βουβά να απαρνη­θούμε την ηθελημένη νάρκωσή μας και να εισχωρή­σουμε σε ανακαλύψεις. Μας καλεί να περπατήσουμε σε κείνο το νεκροταφείο που, από αμέλεια, θάβονται ικανότητες και προσδοκίες για να αναζητήσουμε την αλήθεια... Ποιος όμως αποφασίζει να κάνει βόλτα ανάμεσα σε πεθαμένους, αν δεν κουβαλά μέσα του σπίθα ανάστασης;».

Ήδη με τα προεισαγωγικά της αυτά η συγγραφέ­ας πείθει ότι διαθέτει μία από τις πρώτες αρετές του καλού μυθιστοριογράφου: Να κινεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη και να εξάπτει την φαντασία του, κάνοντάς τον να θέλει να συμμετέχει στην εξέλιξη της ιστορίας.

Τι είναι λοιπόν αυτά τα ταξίδια που μας υπόσχεται η Χρυσάνθη Τσιάμτση; Είναι αφηγήσεις της πραγματικότητας; Είναι συμβολικά; Ανοίγοντας την επόμενη σελίδα διαβάζεις:

Κεφάλαιο πρώτο: «Το καράβι άφηνε πίσω του τον Πειραιά με ώρες καθυστέρηση… Με επίμονες φωνές οι γλάροι περιπολούσαν πάνω από τα κεφάλια των επιβατών εκείνων που είχαν αποφασίσει να μείνουν στο κατάστρωμα του πλοίου (…) Τα μάτια των περισσοτέρων ταξιδιωτών ήταν προσηλωμένα στην εικόνα της Αθήνα που ξεμάκρυνε και χανόταν μαζί με όλα της τα μοτίβα, ασήμαντα και σημαντικά (…) Όλοι οι κόσμοι της μεγαλούπολης μίκραιναν, μετουσιώνοντας σταδιακά τους εαυτούς τους πρώτα σε εύθραυστα παιχνίδια, αργότερα σε καρτ-ποστάλ κι ύστερα, μέσα από ένα αργόσυρτο σβήσιμο στο βάθος του μακρινού ορίζοντα σε αναμνήσεις».

Η συγγραφέας με λίγες καλοδιαλεγμένες λέξεις «ζωγραφίζει» το εξωτερικό αλλά και το ψυχικό τοπίο συνάμα, και μας καλεί, σα να μας παίρνει από το χέρι, να τη συνοδέψουμε στο ξετύλιγμα της ιστορίας της.

Έτσι, με τις εναλλαγές χρωμάτων και ρυθμών, αφηγήσεων και περιγραφών της φύσης και των χαρακτήρων, με παρατηρήσεις που εμβαθύνουν στα άδυτα της ψυχής, στις φουρτούνες της και στα πάθη -μα και στην απάθειά της- και άλλοτε με νηφάλιους στοχασμούς, βγαλμένους από την πείρα που δίνει στον άνθρωπο το αγώνισμα που λέγεται ζωή, εκτυλίσ­σεται η ιστορία της σύνθετης μυθιστορηματικής αυ­τής αφήγησης, που τη ζωηρεύει επιδέξια η συγγρα­φέας μας με τα έντονα χρώματα του καλοδουλεμένου λόγου. Η ίδια είναι άλλωστε και ζωγράφος.
Η ιστορία διανθίζεται και με ωραίους διάλογους που προσδίδουν αμεσότητα, απαλύνοντας κάποιες βαθυστόχαστες σκέψεις ή διαπιστώσεις που ο Μ ά ρ κ ο ς και η Α λ ί κ η εκφράζουν, προσπαθώντας να αναλύσουν και να ανακαλύψουν τον πραγματικό εαυ­τό τους. Και αυτό, όταν βρίσκονται μακριά ο ένας από τον άλλον, άγνωστοι ακόμα μεταξύ τους, ο καθένας στο δικό του κόσμο: Πρόκειται για μια ιστορία έρωτα/ αγάπης. Ο Μάρκος και η Αλίκη έρχονται κοντά σαν από θαύμα. Δεν είναι μόνο ο έρωτας ο κεραυνοβόλος που τους χτυπά με τα βέλη του. Είναι και η εξαίσια ατμόσφαιρα που τους περιβάλλει στο νησί της Πά­τμου, όπου βρέθηκαν, ταξιδιώτες, για να συναντηθούν τη μοιραία στιγμή της ζωής τους εκεί, σαν πουλιά που η αγάπη τούς έδωσε φτερά, τούς σήκωσε ψηλά, εξά­γνισε και ωρίμασε την Αλίκη, και αφύπνισε τον Μάρκο. Είναι και η ζωντανή παρουσία της Έλενας που η δραματικότητα της ζωής και του θανάτου της μαλάκωσε τις πετρωμένες καρδιές και τις ένωσε. Πολύ εύστο­χη, ψυχολογημένη και σωστή και η σκιαγράφηση των «κομπάρσων» της ιστορίας.
Τα συγχαρητήριά μου στη Χρυσάνθη Τσιάμτση, μία ταξιδιώτισσα στη Γερμανία όπου ζει η ίδια η Βορειοελλαδίτισσα συγγραφέας μας.

 Μάρτιος 2014         ΚΑΙΤΗ ΛΕΙΒΑΔΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια: